W Kaplicy Matki Bożej Nieustającej Pomocy przy ul. Wilczej 7 w Warszawie Siostry ze Zgromadzeń założonych przez bł. o. Honorata Koźmińskiego spotkały się na pierwszym z dziewięciu spotkań STATIO HONORAT - wspólnej refleksji wokół Testamentu duchowego Ojca Założyciela. W tym roku trwamy w jubileuszowym dziękczynieniu w 100 rocznicę śmierci Błogosławionego. To dobry czas by zatrzymać się przy słowach o. Honorata i odczytywać je na nowo.

        STATIO przewodniczył o. Juliusz Pyrek OFMCap z Centrum Duchowości "Honoratianum" w Zakroczymiu. Spotkanie odbyło się w kluczu: Katecheza-Krąg-Liturgia, a tekstem przewodnim był Testament duchowy bł. Honorata - Prolog i Rozdział I.

KATECHEZA
Lektura Prologu i I Rodziału Testamentu duchowego bł. Honorata

Tekst źródłowy: Testament duchowy bł. Honorata Koźmińskiego (w opracowaniu CDH "Honoratianum" Zakroczym):

^1"MOJA OSTATNIA WOLA [TESTAMENT DUCHOWY] PROLOG

²W Imię Trójcy Przenajświętszej – Ojca, Syna i Ducha Świętego ku czci Niepokalanego Serca Przenajświętszej Maryi Panny – ³ja brat Honorat, grzesznik nikczemny, ⁴oświadczam wobec Majestatu Bożego i Przenajświętszej Matki Bożej i mojej, i wobec całego Niebieskiego Dworu, ⁵że jestem niczym ⁶i że nie mam nic takiego, czym by wolno mi było rozporządzać ⁷i oświadczać ostatnią wolę moją względem rzeczy doczesnych jak względem mego ciała i duszy, ⁸bom to wszystko z miłosierdzia Bożego miał szczęście oddać już dawno Panu mojemu przez śluby zakonne, ⁹przez które wyrzekłem się nie tylko prawa do wszelkiej własności, ale i prawa troszczenia się o ciało moje i używania własnej mojej woli. ¹⁰A jeżeli nieraz tę ofiarę naruszałem wiarołomnie, ¹¹to wyznaję, iż przez to krzywdziłem tylko mego Pana i Oblubieńca mej duszy i że jestem przez to Mu dłużny, ¹²prawa jednakże do tego rozporządzenia nigdy sobie nie rościłem i nie roszczę, bo się go tylokrotnie i uroczyście na Jego korzyść zrzekałem i zrzekam na nowo ¹³i wiem, że mi się nie godzi czynić testamentu w ścisłym jego znaczeniu, ¹⁴z czego niewymownie szczęśliwy jestem, ¹⁵poprzestaję przeto na uczynieniu tego duchowego testamentu ¹⁶i oświadczeniu mojej ostatniej woli względem usposobienia w mojej duszy, ¹⁷to jest, jakie pragnę mieć w ostatnią godzinę śmiertelnego mego życia.

[Rozdział I]

I. ¹Moje ostatnie oświadczenie:

 ²A naprzód zagłębiam się w przepaści nicestwa mego przed Majestatem jedynego przedmiotu miłości mojej ³i tarzając się w prochu i błocie mojej nędzy, ⁴wytężam wszystkie moje siły i władze dla oddania Mu należnego pokłonu czci, uwielbienia i chwały, ⁵pragnąc Go uczcić z taką miłością, pokorą i uszanowaniem, z jakim oddaje Mu cześć Najsłodsze Serce Przenajświętszego Człowieczeństwa Jezusa Chrystusa, Niepokalanej Maryi Panny, święci Aniołowie i Serafiny, święty mój Ojciec Franciszek i  wszyscy święci ⁶z najgorętszą żądzą, abym mógł się cały wyniszczyć dla tego uczczenia ⁷i cały się w uwielbieniu Jego zaryć. ⁸I pragnę dlatego głównie być zbawionym, żebym mógł Go przez całą wieczność wielbić. ⁹Gotów jednak jestem wszystko poświęcić i wyrzec się szczęścia swego doczesnego i wiecznego, aby On tylko od wszelkiego stworzenia nieba i ziemi był chwalony i wielbiony na wieki.

¹⁰Oświadczam się, iż wierzę najżywszą wiarą we wszystkie tajemnice świętej wiary katolickiej ¹¹i to wszystko, cokolwiek Bóg objawił ¹²i przez święty Kościół Katolicki i Apostolski do wierzenia podał, ¹³przyjmując wszystkie tego Kościoła nauki, orzeczenia i rozporządzenia ¹⁴i odrzucając wszystkie błędy, które On odrzuca, ¹⁵gotów będąc tysiąc razy życie swoje oddać na świadectwo tego wszystkiego ¹⁶i pragnąc żyć i umierać w tej wierze.

¹⁷Wszelką nadzieję moją w Bogu pokładam, ¹⁸oczekując od Niego i odpuszczenia grzechów, i łask wszelkich, i żywota wiecznego – ¹⁹i wszystko, cokolwiek mogę mieć dobrego dla duszy i ciała, w tym lub w tamtym życiu, to wszystko oczekuję od Jego miłosierdzia, ²⁰w którym ufam pomimo niezliczonych grzechów moich, ²¹wiedząc, że jedna kropelka Krwi Jezusowej wystarcza do obmycia grzechów całego świata, ²²l w tej ufności żyć i umierać pragnę.

²³Miłuję Boga mego z całego serca mego, z całej duszy i ze wszystkich sił moich, ²⁴nie tylko dlatego, że jest moim najwyższym Dobroczyńcą i ostatecznym końcem moim, ²⁵ale dla Niego samego, iż jest sam w sobie godzien wszelkiej miłości, ²⁶l chciałbym Go miłować coraz więcej i taką miłością, jaką Go kochają Aniołowie i Serafiny, święci w Niebie i sprawiedliwi na ziemi, i Niepokalana Panna, ²⁷z których miłością łączę niedoskonałą miłość moją. ²⁸I w tej miłości zawsze żyć pragnę i umrzeć w akcie jej najgorętszym i z samej miłości i dla Boga tylko i przez całą wieczność Go miłować.

²⁹ Z tej miłości ku Bogu cieszę się niewymownie z Jego nieskończonych doskonałości i z Jego szczęśliwości, i chwały w niebie i na ziemi. ³⁰I potwierdzam wszystkie dobre uczynki na całym świecie kiedykolwiek wykonane, które radbym pomnożyć przez łaskę Boską, ³¹i boleję nad wszystkimi zniewagami, jakie nieprzebrana Dobroć Boża odbiera od świata, ³²i radbym im zapobiec ze wszystkich sił moich.

³³Z tejże miłości gardzę wszystkimi bogactwami, rozkoszami, próżną chwałą i wszelkimi marnościami tego świata ³⁴i gdybym mógł to wszystko posiadać, rzuciłbym z największym uweseleniem pod nogi Jezusa, ³⁵obierając sobie Jego samego za moją jedyną cząstkę na tej ziemi, ³⁶i opuszczam na nowo Matkę, brata, siostry i cały ten świat, ³⁷i wszystko, co na nim miałem lub mieć mogłem ³⁸i gdybym tysiąc razy żył na świecie, zawsze bym to samo bez wahania uczynił.

³⁹Z tejże miłości poddaję się we wszystkim woli Bożej nic nie pragnąc, jak tylko to, co On chce, ile chce i kiedy chce; ⁴⁰i z niczego się nie wymawiając cokolwiek Jemu dopuścić się na mnie kiedykolwiek podoba, tak w tym jak i w przyszłym życiu, ⁴¹gotów będąc żyć i umierać, ⁴²i znosić wszystkie przeciwności, które z Ojcowskiej ręki Jego mnie spotkają ⁴³i wszystkie cierpienia, poniżenia i uciski doczesne i czyśćcowe, aż do dnia sądu, ⁴⁴aby tylko Przenajświętsza Wola Jego spełniała się jak w niebie, tak i na ziemi.

⁴⁵Dla tejże miłości Bożej miłuję serdecznie wszystkich bliźnich moich ⁴⁶i odpuszczam z serca wszystkim nieprzyjaciołom moim, ⁴⁷prosząc za nimi, aby im Pan Bóg nie poczytał za winę, cokolwiek mi złego wyrządzili. ⁴⁸I sam także przepraszam wszystkich, których kiedykolwiek obraziłem lub zgorszyłem, albo jakiekolwiek przykrości wyrządziłem, ⁴⁹proszę aby mi to dla miłości Bożej darowali i modlili się za mnie".

KRĄG "Testament"

Do rozważenia trzy fragmenty Pisma Świętego:

Gal 3, 15-18

Hbr 9, 15-22

Hbr 12, 22-28

LITURGIA SŁOWA

W Liturgii Słowa zebrani zatrzymali się na trzech tekstach:

Pierwsze czytanie: Dz 2, 14a. 36-41

Drugie czytanie: 1 P 2, 20b-25

Trzecie czytanie: J 10, 1-10

Wspólną modlitwę zakończył udział w Nabożeństwie majowym, a spotkanie uwieńczyła Agapa w Domu Sióstr Franciszkanek od Cierpiących.

Jeśli chcesz...możesz się zatrzymać i wsłuchać w teksty rozważane na STATIO!
"Baczcie, abyście nie odrzucili Tego, który do was przemawia" (Hbr 12, 25)