Święto Świętej Rodziny to w Domu Samotnej Matki w Wiernej Rzece uroczystość wyjątkowa, bowiem św. Rodzina patronuje kaplicy, która jest sercem tego domu. W związku z tym, w Wigilię Święta św. Rodziny cała domowa społeczność świętowała.
Nie zabrakło także wyjątkowych gości: Dom Samotnej Matki odwiedził ks. Bp Jan Piotrowski, który przewodniczył uroczystej Eucharystii odpustowej, a przy ołtarzu koncelebrował wraz z nim ks. Stanisław Słowik - Dyrektor Caritas Diecezji Kieleckiej. W gronie gości była także Pani Prezes, która od lat towarzyszy Księdzu Dyrektorowi w działalności charytatywnej, a także Matka Barbara, przełożona generalna Zgromadzenia. 

Centralnym punktem uroczystości odpustowych była Eucharystia, którą ks. Biskup odprawił w intencji wszystkich mieszkanek Domu Samotnej Matki. W homilii podkreślił, że "nawet jak jesteśmy różni w wyglądzie, płci, zadaniach jakie wykonujemy, to to co nas łączy to ludzka natura. Bóg nas obdarzył tym, co ma najpiękniejsze, bo stworzył nas na Swój obraz i podobieństwo swoje. Wyposażył nas w to, co każde stworzenie posiada: miłość, która pozwala się Bogu kochać i nam pozwala kochać Jego i siebie nawzajem. Pan Bóg przychodząc do naszego świata i objawiając się jako Emmanuel w Jezusie Chrystusie nie miał potrzeby udowadniać, że istnieje. Niektórzy wciąż wątpią, że On istnieje, nie cieszą się łaską wiary, szukają dowodów na Jego istnienie, a ten dowód jest w nas samych: przez miłość, do jakiej Bóg nas powołał". Ks. Biskup kontynuując powiedział, że "właściwe relacje w rodzinie: rodziców do dzieci, dzieci do rodziców są najlepszą szkołą i najlepszym uniwersytetem, które mogą harmonijnie ukształtować ludzkie postawy. Bywa jednak, że z różnych powodów te relacje są zakłócone: z powodu wewnętrznej niedojrzałości, wybierania drogi życia niezgodnej z duchem Ewangelii i dziecięctwem Bożym - dla niektórych subiektywnie te drogi wydają się właściwe, ale one zawsze prowadzą na skraj jakiejś przepaści, która karmi się pychą, egoizmem, zarozumiałością i niszczy to, co może być budujące w ludzkich relacjach. Św. Paweł Apostoł zauważał i dlatego przypominał słuchaczom o tych dobrych relacjach małżeńskich, rodzinnych, bo one czynią klimat szczęścia, nadziei i powodzenia. Jeśli Józef wraz z Maryją przyszli wraz z Jezusem do Jerozolimskiej Świątyni, aby złożyć stosowną ofiarę, to przyszli w duchu tej miłości, która została tak bardzo wypróbowana, bo przecież nie ziściły się plany Józefowe, bo Bóg wtargnął w jego życie. Nie był naturalnym ojcem Jezusa, ale to, co się narodziło było dziełem Ducha Świętego. I Józef nie tyle wierząc w Boga, ale WIERZĄC BOGU pokonał to wszystko, co wydawało się najciemniejszą nocą jego życia".

Na zakończenie homilii ks. Biskup podkreślił, że "tam, gdzie są relacje rodzinne, tam jest wiele piękna i szczęścia, ale też jest wiele trudnych doświadczeń. I ich niezrozumienie zawsze przychodzi, jeśli człowiek wyzbyje się wiary, bo człowiek sam o własnych siłach nie jest w stanie tego pojąć. O tym przypominał na początku swego pontyfikatu Papież Franciszek, mówiąc: jeśli człowiek współczesny myśli, że przejdzie przez życie bez Chrystusa, o własnych siłach, skazuje się niechybnie na klęskę". Bp Jan zachęcił także, by będąc napełnieni darem Bożego Słowa, przyjąć nasze życiowe doświadczenia z nadzieją, że znajdą one właściwe rozwiązanie, abyśmy ostatecznie niezależnie od wieku i naszego powołania byli podobni do Jezusa i ciągle wzrastali w tej wewnętrznej mocy; napełniali się mądrością, nie taką którą daje świat, ale taką którą daje Jezus i Jego Ewangelia i łaska sakramentów świętych.

Po Mszy świętej był także czas na życzenia, dzielenie się opłatkiem i wspólną świąteczną agapę, przy pięknie zastawionym stole. Wspólnota stołu dzielona wraz z Pasterzem Diecezji była dla zebranych Sióstr i Pań z dziećmi pięknym doświadczeniem jedności i piękna Kościoła. Deo gratias!